این مقاله پاسخی خواندنی و مستدل به مقاله ای است که در رد هومیوپاتی نوشته شده و در اینترنت گذاشته شده است.

آقای پودولسکی عزیز:

در ذیل شواهد مشخص و مدارک قطعی که شما در مقاله اخیر خود «هومئوپاتی»و داروی هومئوپاتیک مشابه درمانی که شما آن را رد کرده اید ارائه شده است.
شما در مقاله آن عنوان کرده اید شواهد اندکی در نظریه هومئوپاتی بدست می اید که قادر باشد باعث سلامت و درمان شود.
بنده معتقد هستم که دقت و صحت مقاله شما متاسفانه به طرز قابل ملاحظه ای متاثر ازعدم مطالعه کافی می باشد
وقتی دیگران به من میگویند که دلایل متقاعد کننده اندکی از تاثیر هومئوپاتی وجود دارد، متوجه میشوم که آنها دسترسی اندکی به مطالعات و نوشته های علمی معتبر داشته اندهمانطور که شما در ادامه خواهید دید مطالعات بسیار زیادی تاثیر داروی هومئوپاتیک را به خوبی نشان می دهد.

1- کارازمایی( می بالینی Clinical trail ) در هومئوپاتی منتشر شده در ژورنال پزشکی بریتانیا BMJ فوریه 1991 :
مولفینی سخت گیر و شکاک BMJ در بازبینی و مرور 107 صفحه (PAPER ) کنترل شده مطالعات کارازمایی بالینی در هومئوپاتی در انتها عنوان کرده اند. حجم زیادی از شواهد مثبت و حجم گسترده ای از مطالعات خوب ما را متعجب کرده است و بر اساس این شواهد مدارک ، میتوانیم به اسانی قبول کنیم که هومئوپاتی ممکن است و میتواند موثر باشد

2- بازبینی دقیق و متانالیز رقیق کردن همراه با ضربه ( Dillution&Agited) در تجربیات سم شناسی منتشر شده .درژورنال تجربیات سم شناسی و انسان سال 1994 شش پزشک غیر هومئوپات تحت نظارت دکتر واین جوناس از انستیتو ملی سلامت و التر رید از انستیتو تحقیقات ارتش در بازبینی 135 مطالعه از 105 مقاله منتشر شده تاثیر رقیق سازی همراه با ضربه زنی (تکان دادن) سریال در سیستم سم شناسی مورد بررسی قرار دادند . در آزمایشات کیفیت علمی بالا و مقایسه کرایترها بخوبی 70% تاثیر مثبت را نشان دادند.

3- مطالعه درمان هومئوپتیک روماتیدار تریت تحت نظارت بیمارستان هومئوپاتیک گلاسکو که در ژورنال فارماکو لوژی بریتانیا در سال 1980 منتشر شده است.

در بیماران دچار ارتریت روماتوئید که تحت درمان ضد التهابی کاملا ارتودکس قرار داشتند.
به نیمی از بیماران درمان هومئوپاتیک و به نیمی دیگر پلاسبو داده شد نتایج از قرار زیر بود:
در 82% بیماران تحت درمان هومئوپاتی علائم شامل (درد- اندکس های مفصلی و خشکی مفصلی) بر طرف شدند در مقایسه با 21% گروه تحت درمان پلاسبو در زمان درمان با داروی هومئوپاتی هیچ عارضه جانبی دیده نشد.

4- در سال 1983 و نیرنیا و همکاران درFortscher med نتایج مطالعه دو سر کور درمان آلرژی تب یونجه Hay Fever با Galphimia Glauca 6 X را منتشر نمودند :
نتایج در مورد درمان هومئوپاتیک کاملا مثبت بود. اما جنبه بسیار جالب توجه مطالعه این بود که درمان با galphima 10 -6 که بطور سریالی رقیق شده بود اما تحت ضربه زنی (Succation)قرار نگرفته بود هیچ تاثیری را نشان نداد.و نتیجه رقیق سازی بدون ضربه زنی دقیقا مشابه به پلاسبو بود .

5- در سال 1991 بریگو و سرپلونی در ژورنال هومئوپاتی برلین مطالعه با عنوان درمان هومئوپاتیک میگرن Migrain را منتشر نمودند.
بر طبق اصول راهنمایی کننده (Guidline) بیماران برای ماههای تحت درمان هومئوپاتی و به نسبت مساوی تحت درمان با پلاسبو قرار گرفته اند 80%بیماران تحت درمان هومئوپاتی در برابر 13% تحت درمان پلاسبو درمان گردیدند.

6- در سال 1986 آلبرتنی و گلبرک نتایج مطالعه درمان هومئوپاتیک در د عصبی را بدنبال کشیدن دندان را در نشریه هومئوپاتی منتشر کردند .
نتیجه : 76% بیماران هومئوپاتیک بهبودی در برابر 40% که درمان پلاسبو گرفته بودند داشتند.

7- در سال 1994 لایند و همکاران در مردر 109 مقاله منتشر شده در نشریات متوجه شدند تمامی مطالعات نتایج مثبت رقیق سازی مخصوص را داشته اند. بر اساس مطالعات متدولوژیکال مولفین معتقد شدند شواهد مشخص در زمینه تاثیر رقیق سازی ( چه بالا و چه پایین) داروی هومئوپاتی وجود دارد.

Children کودکان:
ملاحظه شده است که درمان هومئوپاتیک در کودکان تاثیر مشخص و ویژه ای داشته و سریع الاثر می باشد.
چنین تاثیری سریعی به بیماری ( زمانی که بیمار طبیعت روان تنی Psychosomatic نداشته باشد) نمی تواند با درمان پلاسبو شرح داده شود. مثالهایی از مطالعات هومئوپاتیک متمرکز در کودکان

1- ژورنال هومئوپاتیک بریتانیا نوامبر 2001 فری و تورنیسن این مطالعه را بر روی 230 کودک با A.O.M(التهاب های گوش میانی ) انجام داده اند 39% درد در طی 6 ساعت کنترل شد . 72% درد در طی 12 ساعت کنترل شد. نتایج 240% سریعتر از کودکانی بود که پلاسبو دریافت کرده بودند.

2- مطالعه دو سه کور (Double – blind) کنترل شده بوسیله دارو نما در درمان 34 کودک با ADHD ( کودک بیش فعال attention _deficit_hyperactivitdis منتشر شده در ژورنال هومئوپاتی بریتانیا در سال 1997 .
نتیجه: بعد از 10 روز درمان هومئوپاتیک کودکانی که درمان فعال گرفته بودند بطور مشخص رفتار- AD HD کاهش پیدا کرد به نسبت آنانی که دارو نما دریافت کرده بودند .
دو ماه بعد از پایان مطالعه بدون درمان بعدی 57% سلامتی ادامه داشت 19% وضعیت قابل قبول و 24% عدد الگوی رفتاری قدیمی را داشتند.

3- ژورنال هومئوپاتیک بریتانیا در سال 2001 مطالعه فری و ترینسین را که بر روی 115 کودک با میانگین سن 3/8 سال انجام شده بود منتشر کرد.
این مطالعه مقایسه درمان هومئوپاتیک کودکان دچار علائم AD HD با کودکانی که داروی ریتالین دریافت میکردند ، بود .
بعد از 5/3 ماه کودکانی که درمان هومئوپاتیک دریافت کرده بودند بهبودی کلینیکی در حد 73% داشتند در مقایسه بهبودی کلینیکی تنها 65% در کودکانی که ریتالین دریافت کرده بودند در سنین پیش دبستان (Preschooler age ) هومئوپاتی به طور مشخص موثر است.
مطالعات با کیفیتی شبیه مطالعاتی که معرفی شد بسیار هستند از دیدگاه بنده به طور جامع و کامل موثر بودن داروهای درست آماده شده امروزی هومئوپاتی را نشان میدهد. من امیدوارم که این اطلاعات برای نگارش مقالات بعدی شما در زمینه سلامت و هومئوپاتی موثر باشد .

Randy _L _power
President of liddel labs
مترجم :دکتر قاسم فرضی