آیا هومیوپاتی اساسا علم است؟

هومیوپاتی در قرن 19 تولد و رشد یافته است . دوره ای که علوم تجربی احیا می شوند و مشاهده و تجربه مستقیم اهمیتی موکد می یابند. پزشکی پیش از هومیوپاتی معجونی از روشهای متباین است که در درمان همه بیماریها به یک شکل استفاده می شود و نتایج درمان غالبا رضایت بخش نیست.هنوز تفکر کلیسایی که بیماری را ناشی از گناه یا وجود شر میداند مورد قبول است و بسیاری از درمانهادر واقع اقدام برای خارج کردن این شر یا روح خبیث از بدن است.در واقع پزشکی سنتی است که کورکورانه دنبال می شود چرا تشریح و تجربه مستقیم مورد تکفیر است و در نتیجه تئوری ها و تعاریف پزشکی هم بر حدس و گمان استوار است(مثل توضیح گردش خون در انسان).

ادامه

آیا علم به فلسفه نیازی دارد؟

نظر بیشتر عالمان علوم تجربی در مورد فلسفه چیزی است در حد تلقی بیشتر آدم های ظاهرا جدی از شعرو شاعری.همانطوریکه در نظر خیلی ها شعرو شاعری کار آدم های علاف و بیکار است فلسفه هم به نظر بسیاری از علما معادل سفسطه و کلی بافی است .خیلی ها این واژه ها را با نوعی تحقیر و تمسخر ضمنی بکار می برند و کلا هر دو را زائد و بی ارزش تلقی می کنند.

ادامه

خلاصه: علیرغم بحث پیشرونده ،هومیوپاتی بیش از پیش به عنوان یک “واقعیت پزشکی “از سوی پزشکان و بیماران پذیرفته شده است. این فرآیند با افزایش کیفیت ساخت (داروها)،آموزش،تحقیق ونظارت بر هومیوپاتی همراه بوده است. این مقاله بحث میکند که نظارت اروپایی اکنون با این تجویز بدون تمایز که داروهای هومیوپاتی باید در قدرت 4D(X4) وبالاتر استفاده شوند،افراط کرده است.پوتنسی های پایین ومحلولهای اولیه(tinctuers) جزء لاینفک میراث هومیوپاتی هستند.از این رومحیط نظارتی مانع تحقق یکی از اهداف اصلی خودش میشود وآن در دسترس بودن محصولات بی خطر وبا کیفیت بالای هومیوپاتی است که پزشکان،بیماران و خریداران می خواهند وبه آن نیاز دارند.
کلمات کلیدی: هومیوپاتی، دوز شناسی(psology)، نظارت، امنیت، پوتنسی.

ادامه